Maszyna 135

academic project - buildings estate

Maszyna 135 to projekt o złożonej, uzupełniającej się strukturze. Budynek w układzie galeriowym stoi na bardzo wąskiej działce zlokalizowanej tuż przy Dworcu Świebodzkim. Jest wertykalnym habitatem zamykającym osiedle, na którego obrzeżu się mieści. Oprócz funkcji mieszkalnej jest on miejscem integracji sąsiedzkiej, wspólnej pracy wogrodzie, wypoczynku, a nawet rozwoju sąsiedzkich biznesów.

 

Projekt jest układanką mniejszych założeń mieszkalnych skierowanych do odmiennych klientów. Oddzielnie skomunikowane części różnią się stylem elewacji i układem mieszkań. W układzie zawarte zostały cztery grupy mieszkań, które poprzedzielane są pionami komunikacyjnymi. Zarówno piony jak i komunikacja pozioma charakteryzują się indywidualną dla każdej grupy indentyfikacją wizualną. Całość ułożona jest na wyniesionym piętrze, patrer budynku stanowi wolna
przestrzeń, która posłuży jako targowisko pierwszej potrzeby (projekty studialne zakładały przywrócenie funkcji komunikacyjnej Dworca Świebodzkiego).

 

Jedna z części to habitat złożony z mieszkań o trzech wielkościach. Jest to propozycja mieszkań „szytych na miarę”, wzbogaconych o przestrzenie wspólne, które nadają mu charakter cohousingowy. Wertykalny dziedziniec budynku stanowi wspólny ogród, z którego mieszkańcy czerpią żywność. Głównym inicjatorem spotkań są wspólne, duże kuchnie.

Inny typ stanowi grupa dużych, dwupoziomowych mieszkań. Jest to propozycja skierowana do dużych rodzin. Wydzielona przesztrzeń w parterze budynku stanowi plac zabaw dla dzieci.

Na szczycie budynku znajduje się grupa kawalerek o powierzchni ok. 30 m2. Są to mieszkania na start skierowane do singli i bezdzietnych par. Ostatnia kondygnacja to częściowo grupa pięciu domów jednorodzinnych. To ekskuzywne rozwiązanie z dwoma tarasmi i doskonałym widokiem na miasto.